De ontdekking van de zwangerschap.

Het begon allemaal toen ik in mijn omgeving van mijn dierbare hoorde dat ze dachten dat ik zwanger was. Ik was ervan overtuigd dat het niet zo was, in mijn gedachte hoorde ik mezelf zeggen, ''nee het kan niet dini je hebt geen symptomen'',  ik negeerde iedereen die er over begon tot ik bij mijn beste vriendin een weekend was met mijn toenmalige vriend. (tevens de vader). 

Mijn beste vriendin zei tegen me ''Ik heb nog een test liggen doe de test gewoon dan weet je het''.  Ik dacht bijmezelf ok het word toch een negatief dus geen probleem, na een spannende 3 minuten wachten kreeg ik de schrik van me leven een plusje hoe kan dit wat is er gebeurd ?. ja natuurlijk weet ik wat er is gebeurd en hoe maar toch. Ik riep mijn vriendin bij me en die werd snel hyper en druk en blij tegelijk. ''mag ik je feliciteren? word ik tante?'' riep ze te enthousiast. Ik liep met haar naar boven om erover te kletsen en later vertelde ik het mijn partner.  in mijn hoofd had ik me voorbereid op  een einde van relatie, maar gek genoeg was hij heel erg lief en begreep mij. hij wilde ervoor gaan en we zouden het samen gaan doen. aan de titel van mijn blog is natuurlijk op te merken dat het niet is gegaan zoals ik dacht dat het zou gaan. Maar daar kom ik later op terug.

Nu was ik blij en geschrokken tegelijk en enige waar ik nog aan dacht was hoe ga ik het mijn familie vertellen ?.